Taak... blogi znam, a jakże. Stanowczo moja ścisła czołówka

Właściwie to na "liceum" trafiłam przypadkiem i... wciągnęło mnie tak, że spędziłam kilka dobrych godzin przed monitorem, czytając od początku. Tak ciągiem, to to się czyta naprawde jak dobrą powieść
Autorka ma bardzo przyjemy, ciepły, dowcipny styl co niewątpliwie uprzyjemnia lekturę.

Fabuła jest fajna a postaci - po prostu cudo xD Nie da się nie kibicować kolejnym bohaterom w ich sercowych (i nie tylko) perypetiach xD Obecnie moim faworytem jest Tooru - akcja z wycinaniem dziury w drzwiach była po prostu boska ;D

Ergo; jest super

Hiru, nie wiem ile razy próbowałam dodać komentarz pod LIV rozdziałem - bez skutku, przeto pozwalam sobie załączyć go tu:

"Hiru... Jun... brak mi słów. Uchodzę za wygadaną aż za bardzo, ale jednym pięknym gestem uśmierciliście całą moją elokwencję i cięty dowcip... *happy enda diabli wzięli, Aubrey mało dyskretnie ociera łzę wzruszenia i cały jej wypracowywany latami image zimnej suki idzie się czesać*

...Wywarło wrażenie na Harukim... piękny eufemizm XD Cieszę się, że młody wziął się w garść, nie odpływa przy każdym całusie *ciekawe, czy nadal byłabym cwana u boku takiego faceta...*, ba! przejmuje inicjatywę Ok, komicznie popiskuje Ale nic to... Tak jak u Akame, tego też nie mogę nazwać lemonem... Kolejny czuły, subtelny erotyk, emanujący miłością. Miód malina, równie słodkie jak ci dwaj Chyba nie zdążą na pierwszą lekcję...

Aki kokietujący Akirę fryzurą - kyaaa Tylko ten txt o laniu mi się nie spodobał, nie w stylu Akiego... Zresztą - mimo, że sama często klnę (kwestia ekspresji emocjonalnej), nie lubię takich określeń.

Serce mi stanęło na chwilę, gdy Naoki pogonił Kenjiego... Uwarunkowałam się już na "Naoooki..." XD Mam nadzieję, że to tylko kwestia minorowego nastroju, spowodowanego np tym, że kotek się w nocy rozpychał... Pękłoby mi serce, gdyby coś było między nimi nie tak... I kto mówił, że szanuje koncepcje Autorki...? *ucieka wzrokiem, skupia się nagle na swoim papierosie...* Ale wiesz, presji nie ma

Panowie mają generalnie miękkie serca... choć właściwie grzeczność nie pozwalała dziewczyn pogonić. Trochę szkoda ]:-> Kolejna scena, której nie mogę się doczekać - rozmowa Sayuri z Akim i powrót blondynka do pokoju Akira chyba biegałby po ścianach pod jego nieobecność, może trening odwróci jego uwagę choć po części Potem lawina pytań albo wymowne milczenie w oczekiwaniu na relację...? We'll see Pod górkę? Ja bym pewna nie była :> Liczę na mocno nietęgą minę Sayu, gdy dowie się o Akirze *podlec, wiem XD*, nie mówię, że od razu

Randka Juna i Naory - bo jak to inaczej nazwać - świetna A najpiękniejsze jest to, że to jeszcze nie koniec XD Polubiłam od razu tę panią *Akame pewnie mnie za to sponiewiera...* Rzeczywiście konkretna, lubi zabawy dla dorosłych i nie jest w tym hipokrytką, ładnie przyjęła odmowę Juna Może to dziwne, że nie lubię Miyoshi, a Naorę - tak, ale nic nie poradzę. Sama bym jej z łóżka nie wyrzuciła :> Panna ma klasę
Niech no tylko Tooru na nich wpadnie XD Muszę to widzieć! Swoją drogą, co on kombinował o godzinie, gdy szanujący się ludzie śpią, a szanujące się wampiry idą spać? Hmm...

Nie sądziłam, że mogę kochać Juna jeszcze mocniej Ale tak się stało...

And the winner is... "Ale ja nie jestem facetem na raz." Nie. On jest facetem na całe życie XD"

Lecę czytać nowy rozdział

*Skromnie wpierdala się do namiotu wujostwa (chyba wujostwa) z laptopem w zębach i butelką Martini jako prezent dla Akame i Aubrey żeby wpuściły. Dla mnie, oczywiście, soczek^^*
    …No więc… trudno komentować coś co nie ma wad, ale i tak spróbuje…
    No więc. Na blog zawitałam przypadkiem, kiedy postanowiłam sprawdzić co nowego jest z repertuaru Yaoi na Onecie. No i chwałą Diabłu że wsunął w moje łapki myszkę, monitor i klawiaturę + wrodzona ciekawość ekstra^^ Zajrzałam i zaglądam notorycznie do dzisiaj i szybko to się nie skończy.
    Kanji i Naoki. UWAGA! ZBOCZEŃCY NA CHORYZNOŃCIE!!!! Ich motto to zapewne wszędzie i zawsze . Ale oprócz, najczęściej niesamowicie wyuzdanego, seksu łączy ich piękne uczucie. To są moje ulubione postacie i to się nie zamieni przez najbliższe dwie dekady^^.
    AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! Właśnie zajrzałam na bloga żeby sprawdzić czy dobrze napisze imiona a tam….. NOWA POSTAĆ! WEŻ TY MNIE OMAŁO O ZAWAŁA SERCA NIE PRZYPRAWIŁAŚ!!!!!!! NIE PAMIĘTAM JAK SIĘ ODYCHA, CIARKI BESZCZESZCZĄ MOJĄ OPALENIZNĘ I POTRZEBUJE WIADRA KRWI! SZYBKO! JEZU JAKIE CIACHO A NA IMIE MU...SHIRAI SOHADA...
…Kilka chwil później…
Ok. Przez Ciebie nie jestem w stanie pisać dalej komentarza o twoim blogu więc będzie musiało zadowolić, skromne KOCHAM TWĄ TWURCZOŚĆ! Idę zapolować na jakiegoś przystojniaka z grupą krwi 0… pa pa…

"*Z nie wyrażającą niczego twarzą Aubrey wyłuskuje po ciemku z bocznej kieszeni plecaka paczkę papierosów i zapalniczkę. Mały płomyk w ciemności, po sekundzie już tylko żarzący się czerwono punkt... Wszystko spakowane, można bezpiecznie usiąść na zręcznie upchanym bagażu, zaciągnąć się głęboko... Usiłując ogarnąć to, że właśnie zgasło małe, prywatne słońce... Każda gwiazda kiedyś gaśnie... Niektóre z nich wybuchają - to te najpiękniejsze katastrofy... W innych po prostu wypala się hel, tracą swój blask, swoje ciepło, tę unikalną energię... Gasną...*

Po stokroć wolałabym spektakularny wybuch, pożegnalną ofiarę całopalną... Spłonęłabym duchem na tym stosie sati wraz ze wszystkim... Marzyłam o wybuchu supernowy... Zamiast tego był jedynie ten niedopałek zmierzający ku ziemi w swym ostatnim locie...

Skończyłaś historię. Twoje święte, niezbywalne prawo. Zrobiłaś to jednak tak... wybacz, na odwalnego. Po tzw. linii najmniejszego oporu. Rozumiem, że pewnie nie chciałaś nas uraczyć suchym napisem "koniec", tudzież komunikatem, że blog o podanym adresie nie istnieje. W zasadzie wszystkie najważniejsze wątki zostały rozwiązane, więc to mnie nie boli... Boli mnie wyrzucenie chłopaków na bruk. Boli mnie frustracja Akiego i Akiry. A najbardziej boli mnie Tooru, kopiący kamyk jak czterolatek i jak czterolatek krzyczący do Juna, że go kocha.

Hiru, obie wiemy, ba - wszyscy wiemy, że stać Cię na więcej. Jeśli brak było chęci, czasu, możliwości na epilog formatu każdego z tych wspaniałych rozdziałów... to może należało odpuścić? Potknęłaś się na finiszu. Zdarza sie najlepszym.

"Love hurts" ze mną zostanie. I moje storczyki - biały Kenji, fioletowy Naoki i zielonożółty Jun. Podobnie cała ta wspaniała, magiczna historia. Dziękuję Ci za nią. Dała mi naprawdę wiele słonecznej radości. Dużo gorącej pasji. Elektryzującą niepewność. Refleksyjny smutek. A to wszystko w cudownej, barwnej mozaice. Raz jeszcze dziękuję.

Powodzenia z nowymi projektami.

Asami czeka już wpakowany bezpiecznie do koszyka... Pora zwijać namiot, Akame... Może w miejscu gdzie stał, wyrośnie świeża, soczysta trawa, kto wie...

Ufam, że do szybkiego poczytania, Hiru!

*W ciemnościach, podświetlony jedynie nikłym blaskiem księżyca, gmach Liceum wygląda... smutno. Bardzo smutno. Jak bezwładne ciało jakiegoś wspaniałego, wielkiego stworzenia... Aubrey zaciąga się głęboko dymem ulubionego marlboro, stoicko wpatrując się w sobie tylko znany punkt w czarnej przestrzeni, nucąc pod nosem* ...But sometimes it's a good hurt and it feels like I'm alive..."

Przepraszam, że tak nagle, ale czy tylko mi wyskakuje komunikat, że blog Hiru został usunięty?

To już złośliwość! Kolejny blog mnie olał!!!

Wyleguje się na murku usiłując opalić choć trochę swą mleczną, aksamitną... wróć! Swą bladą facjatę, której słońce się nie ima. Obok zadowolony posapuje Asami... o ile kwiatek może posapywać... cóż ten sapie i mlaska, właśnie zżarł żuczka O.o biedny, obleśny robal... a mógł wybrać inną trasę, widać intuicja nie była jego dobrą stroną. Obserwując obłoczki pali papierosa i duma nad koleją losów byłych mieszkańców akademika....

Wiesz... miałam... w sumie nie wiem jak zacząć... wiec banalnie... Jun i Tooru... miażdżące, powalające i jeszcze przejechane walcem drogowym. Mniej więcej tak prezentują się moje myśli i wrażenia.
Właściwie trudno się dziwić Junowi. Ten pseudo związek z Tooru był dla niego toksyczny, nie abym wierzyła, że się od niego uwolnił, bo to chyba za daleko zaszło, zwłaszcza uczucia Ishiyamy, ale taka rozłąka dobrze im zrobi... chyba. Myślę, że blondyn wykazał się i tak dużą dawką tolerancji, ciężko jest strawić fakt, że człowiek, którego kochamy jest zwykłą dziwką i może właśnie w nasze objęcia trafił z objęć kogoś innego.
Tooru... nie wiem czy się zmienił. Raczej pogłębił swój cynizm i lakoniczne podejście do ludzi. Myślę, że gdzieś głeboko, zależy mu na Junie, ale panicznie boi się zaangażować. Jednak widać, że słowa chłopaka, wywarły na nim ogromne wrażenie.

Nocna rozmowa Juna i Yukio... powalająca, po prostu moc! Czułam się, jakbym stała w obliczu jakiegoś realnego dramatu, a późniejsze spotkanie w domu szefa... uff... aż mnie ciarki przeszły. To na pewno nie było miłe dla Tooru, myślę, że poczuł się paskudnie. Zresztą Yukio nie wiele lepiej Muzyka dobrana genialnie... potęgowała tylko dawkę emocji jakie nam zaserwowałaś.

Małe podsumowanie... opowieść jest dużo dojrzalsza, może przez to wywiera tak duże wrażenie, sama jestem w stanie wielkiego szoku, jak bardzo zmieniłaś ich osobowości, jak dojrzeli, jak zmieniły się ich zapatrywania. Jednym słowem genialne! Gratuluję i chylę nisko czoło <Akame uderza głową o bruk w niskim ukłonie> Teraz oddalę się i spokojnie poczekam na kolejną na pewno równie fascynującą część tego opowiadania, a na razie...

Akame leży i obserwuje obłoczki w oczekiwaniu na nadejście Aubrey i wspólnego lisa... leniwie macha ręką w stronę Hiru, której sylwetka majaczy jej gdzieś na horyzoncie Papa, a co do onetu to

Matko, szukam i szukam autorki tego bloga od wczoraj, bo robiąc porządki w papierach odnalazłem w jakiś sposób parę stron z niego, które dawno dawno temu wydrukowałem i chciałem sobie przypomnieć wszystko. I znalazłem! No niesamowite, że gdzieś jeszcze o tym się pisze, bo to zapomniana historia, zwłaszcza po skasowaniu serwerów, na których blog.onet.pl był po przejęciu. I mam pytanie, czy autorka ma może te opowiadania gdzieś zapisane? Czy wszystko stracone?